TOERJOERNAAL       ANGOLA

FANIE EN BARBARA SCHOONEES

JULIE TOT SEPTEMBER 2013

Hoofstuk 1                 Inleiding:        Bloemfontein na Pretoria

Diep in ons hart is ons as Afrikaner seker maar almal Trekkers, of Dorslandtrekkers.

Ek het dit in elk geval diep in my gene om te wil trek, oftewel dan, om te toer.

Hoop maak die reis moontlik. 

Geloof maak dit maklik. 

Liefde maak dit onvergeetlik mooi.

Ons goeie vriende van Bloemfontein, Japie en Annie Maré, het ons aan die Dorslandtrekkers bekend gestel.  Annie is ’n nageslag van die Trekker en is sewe jaar nádat die trek na Suid-Wes-Afrika teruggekeer het, gebore.

Japie het aan my ’n paar boeke oor die Dorslandtrek geleen wat ek met graagte gelees het.  Daarin het ons vertroud geraak met die omstandighede, lewenswyse, pyn en lyding van die Trekkers.

Japie en Annie het ons ook vertel van hul toer deur Angola op voetspore van die Dorslandtrekkers en dat daar in 2013 weer so ’n fees by Swartbooisdrift en toer deur Angola gaan wees.  Ons het dadelik belanggestel en saam met hulle beplan om die fees by te woon en die toer mee te maak.

Ongelukkig ontwikkel Annie toe ’n mediese bestelling in hierdie tyd van die toer in Bloemfontein en kon hulle nie meer saamgaan nie.  Ons het egter besluit om voort te gaan.

VISUM-AANSOEKE

Die verkryging van ’n visum is ’n storie op sy eie.

Ons vir ’n uitnodigingsbrief van iemand in Angola nodig om vir ’n visum aansoek te doen.  Die organiseerders van die toer reël met ons dat ons so ’n brief kan kry by Flamingo Lodge in Angola op voorwaarde dat ons wel in die lodge sal tuisgaan wanneer ons daar kom.  Dit klink vir ons billik.  Ons reël toe reeds in Junie-maand dat die brief per faks gestuur sal word na ons skoonseun se kantoor in Pretoria.

Toe ons op die laaste by Johannes na die aankoms van die brief verneem, deel hy ons mee dat sy fakslyn se kabels in die buurt gesteel is en dat hy vir weke reeds nie fakse kan ontvang nie.  Ons laat weet toe onmiddellik vir Flamingo dat die faks eerder na my broer se seun, Norman Schoonees se kantoor, of verkieslik direk na die ambassade, gestuur moet word.

Op 24 Julie 2013 ry ons deur Pretoria en gaan ons kyk waar die Angolese Ambassade is.  Die ingang is toe nie in Schoemanstraat soos wat die adres is nie, maar in Pretoriusstraat.  Die hekwag sê vir ons dat besoekure alleenlik in die oggende is en dat ons teen 9:00 daar moet wees.

Die volgende oggend is ons toe voor 9:00 daar. Daar staan reeds ’n klompie mense in die ry om in te gaan.  Ons teken in toe ons beurt kom.  In die wagkamer sit ons in die rye stoele en wag ons beurt af.

Dit neem ons bykans 2 ure om deur die rye te beweeg en ’n beurt by die toonbank te kry.  Daar verneem ons dat hulle nie ’n uitnodigingsbrief van Flamingo Lodge ontvang het nie soos wat ons versoek het.  Ons moet ook ’n skriftelike bewyse indien van die pensioene wat ons 2 ontvang.  Ons ry toe na die Staatspensioen-kantoor en kry die nodige vir Barbara se pensioen.

Tuis vra en pleit ek weer by Flamingo Lodge om asb. die uitnodigingsbrief na Norman aan te stuur.  Ek pleit ook by die Sinodale Kerkkantoor in Bloemfontein per e-pos sodanige brief vir my pensioen aan.  Die antwoord kom op die volgende dag terug dat hulle dit van Ou Mutual moet aanvra.  Ek skryf weer dat ek dit dringend benodig en kry dit toe darem nog ’n dag later.

Op Maandag en Dinsdag, 29 en 30 Julie is ons weer na die ambassade, weer deur die ry van mense wat wag om die gewensde stukke in te gee, maar ook telkens meegedeel dat die brief steeds nie daar is nie, in weerwil van die feit dat hulle ’n nuwe faksnommer aan ons gegee het.

Intussen het ek by Flamingo gepleit om die brief per e-pos aan ons te stuur.  Dit het ek toe uiteindelik op Woensdagoggend om 8:00 ontvang.  Ons laat dit by ’n besigheid naby uitdruk en laat waai na die ambassade

Op Woensdag, 31 Julie is al die stukke toe ingedien en kan ons die visums binne 8 dae kom afhaal.  Hierop vertrek ons toe na die BBTC by Barberton om by Barbara se suster en swaer te gaan kuier.

Toe ons op Woensdag, 7 Augustus terugkeer is ons vol verwagting dat ons die visums sal kry.  Ons ry Pretoria binne en ry by die ambassade aan.  Die visums het nog nie teruggekom nie.

Dieselfde slegte nuus het ons op die volgende ag ingewag,  Die Vrydag was ’n publike vakansiedag.  Die ambassade is so vriendelik om vir ons te beloof dat hulle ons op die vakansiedag sal bel as dit aankom.

Ons was van plan om vir die naweek Rustenburg toe te gaan en dan direk van daar op Dinsdag, 13 Augustus, na Botswana te vertrek.  Ons moes toe op die Dinsdag na Pretoria terugkeer net om te hoor dat dit visum steeds nie daar is nie.

Ons kry die visums toe eers op Woensdagmiddag, 14 Augustus.  Op die middag is daar toe ook ’n besigheidsman van Mauritius wat net so moedeloos met die ambassade is.  Ons kon lekker met hom gesels en ons nood teenoor mekaar uitspreek.  Ons het so by mekaar aansluiting gevind dat hy ons vir ’n vakansie na sy huis in Mauritius genooi het! 

Nodeloos om te sê dat ek nie eintlik ’n dankbetuiging teenoor die klerk by die ambassade gehad het nie, maar my vrou het my weerhou van enige kommentaar en sy het ons dank en waardering vir die vriendelike en geduldige diens oor te dra.

Op Donderdag, 15 Augustus kon ons uiteindelik, 2 dae laat, na Angola vertrek

Die aansoek om visums na Angola was sommer ’n boek op sy eie.

Dinsdag, 23 Julie 2013                      Vertrek uit Bloemfontein

Ons vertrek is vir ’n dag uitgestel weens werk en verpligtinge wat ek aan eiendom in Bloemfontein gehad het.  Ons pakkery is ook hierdeur in die wiele gery en on vertrek eers teen 12:00 die middag van die huis af.  Die Toyota-bakkie is gelaai met ons kamptoerusting en voorrade.  Die spaarwiel in nog nie op die dak nie en sal op die laaste daar gemonteer word.

Ons laat ons met hartseer ons vriend, Merwe de Kock, wat baie ernstig siek is, agter.  Ons het hom en sy vrou, Lydia, in die afgelope weke sovêr moontlik in die hospitaal bygestaan.

Ons stop by Ventersburg en eet ons eie padkos.  Ons is mos Dorslandtrekkers!

Van hier ry ons deur na Pretoria en arriveer teen 17:30 by ons seun en sy vrou, Fanus en Jacoline by hul huis in Fonteinelaan 308 in Lyttelton-Manor.

Fanus en Jacoline voor hul huis in Pretoria

Woensdag, 24 Julie 2013      Pretoria          Doktersbestelling

Ons het om 14:00 ’n bestelling by dr. Elnemarie Burden vir ’n moontlik operasie aan Barbara se oor.  Voor die bestelling ry ons eers na Hatfield om te gaan seker maak waar die Angolese Ambassade is.

Na die doktersbestelling besoek ons ons familie se ou tante, Fie du Toit in ’n ouetehuis.  Daarna ry ons ook na Colbyn om Barbara se neef, wyle Helgard Theunissen, se weduwee in ’n ouetehuis te gaan besoek.

Donderdag, 25 Julie 2013     Pretoria          Visumaansoeke

Ons besoek die Angolese Ambassade in Pretoriusstraat.  Ons sit vir meer as ’n uur in die ry en kom uiteindelik aan die beurt.  Ons het gevra dat die Flamingo Lodge se agent in SA vir ons die uitnodigingsbrief na ons skoonseun, Johannes se kantoor moet stuur.  Toe ons navraag doen, ontdek ons dat Johannes se kantoor se telefoonlyne in die straat gesteel is en dat hy geen fakse kan  ontvang nie.  Ons reël toe dat die fakse na my broer se seun, Norman, gestuur met word, sowel as ’n afskrif na die ambassade self.

Die ambassade verlang nog die volgende dokumente:

·         Brief van die Sinodale Kantoor oor my pensioen.

·         Brief van die Staats-Pensioenkantoor oor Barbara se pensioen.

·         Uitnodigingsbrief na Angola.

Ons ry toe na die Staats-Pensioenkantoor in Hamiltonstraat en kry dadelik ’n brief om Barbara se pensioen te bevestig.

Ons ry huis toe en ek skryf aan die Sinodale Kantoor in Bloemfontein oor my pensioen en ook weer aan die agent van Flamingo Lodge.

Ek ontdek dat ek die storttent by die huis vergeet het en ons gaan bestel een in Centurion.  Met die terugkom, ry ons by Pep en Sarita Scholtz aan vir ’n onaangekondigde besoek en drink daar koffie.

Vrydag, 26 Julie 2013                        Pretoria         

Ons is in afwagting van die brief van die Sinodale Kantoor en kan nie vandag iets aan die visumaansoek doen nie.

Om 12:00 het ons ’n afspraak by Muelmed-Hospitaal vir skandering van Barbara sê oor.

Die middag werk ons in Fanus se tuin.

Die aand kom Koos en Katrien, hul seun, Martiens en sy seuntjie, oor om saam te braai.  Esperance en Johannes en kinders kom ook.  Johannes het op die dag sy hand oopgesny en moes die laat toewerk.

Saterdag, 27 Julie 2013         Pretoria         

Ons kuier by Albert en Maretha Alberts in Sidneystraat, Waterkloof.  Albert is die seun van prof. Louw Alberts en Albert was dokter in Bloemfontein tydens sy spesialisasie in onkologie.  Vandaar ons verbintenis.

Fanus en Jacoline se huis in Lyttelton

Die middag kom Johannes en Esperance na ons oor om rugby te kyk.  Johannes het op die vorige dag sy hand oopgesny en moes die laat toewerk.  Nou kan hy nie golf speel nie!

Sondag, 28 Julie 2013                       Pretoria         

Ek en Barbara gaan na die oggenddiens in Moreletapark.

Ná kerk ry ons saam met Jacoline om vir Fanus by die lughawe te besorg.  Hy moet vir ’n paar dae in Qatar gaan werk.

Teen 15:30 ry ons met Jacoline by ons na my broer, Johan se woonstel van waar ons agter hom aanry na sy vriendin, Amanda, sê woonstel in te behuisingskema aan Simon Vermootenweg noord van die N4.  Sy trakteer ons op ’n vingerete.

Maandag, 29 Julie 2013        Pretoria          Visumaansoeke

Ek ontvang die brief van die Sinodale Kantoor in Bloemfontein en laat dit uitdruk by ’n besigheid in Lyttelton.

Ons val weer by die ambassade in die ry en gee ons gevraagde stukke in, maar hulle het nog geen brief van die lodge ontvang nie.  Ons draai weer teleurgesteld om.

Tuis skryf ek weer aan die lodge se agent en vra dat die fakse dringend aan Norman en aan die ambassade gestuur moet word.

Dinsdag, 30 Julie 2013          Pretoria          Visumaansoeke

Ons besoek weer die ambassade.  Ons sit weer deur die lang ry.  Hierdie keer neem hulle ons paspoorte in en sal ons skakel sodra die faks deurkom.

Tuis skryf ek weer dringend aan die agent en vra of die brief nie per e-pos aan my gestuur kan word nie.

Woensdag 31 Julie 2013       Pretoria          Visumaansoeke          Na Barberton

Dié oggend ontvang ek uiteindelik die gevraagde brief met uitnodiging na Angola per e-pos.  Ek laat druk dit in Lyttelton en ry na die ambassade.  Die ry is vandag darem nie so lank nie.

Die brief word aanvaar.  Ons aansoeke is amptelik in en ons kan die visums na 8 dae kom haal.

Ons gaan pak tuis en ry die middag met die bakkie na Barberton se Bybelkollege (BBTC).  Ons gaan kuier vir ’n paar dae by Barbara se swaer en suster by die kollege tussen Barberton en Kaapmuiden.

Ons arriveer teen 17:00 by BBTC.  Ons goeie vriende, Thys en Elsa Mulder, is ook by die kollege om te help met die klas gee en ander take.

’n Deel van BBTC vanaf die kruis-koppie

’n Deel van die vallei van genade vanaf die kruis-koppie

Donderdag, 1 Augustus 2013                       BBTC

Ons ry met Shy se Ford Barberton toe.  Ek bestuur. 

Elreza en Barbara laai my naby die hospitaal af.  Hulle gaan besoek pasiënte in die hospitaal en gevangenes in die tronk.  Hulle sing vir 1 ½ uur by die tronk.

Ek doen vir die kollege aankope; onder andere ’n batterylaaier vir die voertuie.  Ek koop vir myself neute, piesangs, denimbroek, sap en koerant.  Ek besoek ook Absa-bank vir my eie sake.  Ek wag die vrouens by die Wimpy in.  Hier ontmoet ek ’n Nederlandse gesin wat in SA toer.  Ek kuier lekker met hulle.

Die vrouens daag eers teen 15:00 op en ons ry terug kollege toe.

Die aand gaan braai ons op uitnodiging met die plaaslike boerevereniging by Low’s Creek.

Vrydag, 2 Augustus 2013                 BBTC             Na Nelspruit

Ek lei die oggend die toewydingsdiens in die kapel vir die kollege uit Psalm 91.

Vir die res van die oggend help ek met takies by die kollege en installeer onder ander goed wat ek die vorige dag gekoop het.

Ná ete ry ek en Barbara na Nelspruit om by ons neef en niggie, Lex en Ika Beste op die Steiltes te gaan kuier.

Saterdag, 3 Augustus 2013                BBTC                         Na Nelspruit

Ons besoek saam met Lex en Ika hul skoonseun en dogter, Martin en Callie by hul meenthuis in Nelspruit.

Daarna gaan eet ons saam by Muck en Bean by die Mall daar naby.

Teen 16:00 gaan stap ek en Barbara en stap teen die koppie uit by die watertoring vanwaar mens ’n reuse uitkyk oor Nelspruit en die vlaktes rondom kry.

Tuis kyk ons rugby waar die Leeus teen die Kings hul tweede promosie/relegasie-wedstryd speel.  Toe dit lyk of die Leeus maklik gaan wen, ry ons 15 minute voor die einde terug na die BBTC.  Wat ons toe mis, is die eindpoging van die Kings wat toe die wedstryd wen, maar net nie genoeg gesamentlike punte het om na die Super 15 te promoveer nie.

By BBTC dag ons die Mulders wag vir ons om die voorgenome DVD te kyk, maar alles is nie gereed nie en uiteindelik kry ons nie klank op die sisteem nie.  Ons terugjaag was dus verniet!  Dit is ook dieselfde dag dat ons gemeenskaplike vriendin, Retha du Row by die kollege aankom om as personeellid te kom help met die boekhouding.

Sondag, 4 Augustus 2013                 BBTC                        

Ons ry almal Barberton se NG Kerk toe vir die erediens.  Daarna drink ons met die gemeente saam ee.

Ons ry na die Wimpy vir melkskommels.  Daarna ry ons ’n ent die berg uit vir uitsig oor Barberton.

Om 12:30 gaan ons vir ete by Ben en Suzette in Barberton  Hulle het ook ’n paar ander gaste waaronder ’n Duncan, met hul eggenotes.

Maandag, 5 Augustus 2013              BBTC                        

Thys en Elsa begin hul lesing-reeks oor evangelisering van Moslems.  Ons woon die lesings by.  Iewers kry Barbara saam met Elreza ook ’n spreekbeurt.

Teen 11:00 roep Burt my om saam met hom dorp toe te ry.  Ons ry met die wit Nissan-bakkie wat Retha vir die kollege geskenk het.  Hy laai my naby Ben se huis af waar ek op sy uitnodiging verdere fotostate van ons reisdokumente gaan maak.

Van hier stap ek dorp toe.  Ek stap verby die huis waarin my broer en sy vrou, Johan en Norma met hul kinders, in die sestigerjare gewoon het.

In die dorp koop ek weer ’n paar goedjies by die ysterware.  Ek gaan pos stukke vir Shai.  Langs die pad koop ek piesangs en by die Wimpy, koerant en ’n melkskommel.

Burt was in die tussentyd Nelspruit toe om vir Alfred by die bushalte te gaan ry.  Die bus was ’n uur laat en hy kry my eers teen 15:10.  Ek koop vir hulle botteltjies sap en ry terug.

Dinsdag, 6 Augustus 2013                BBTC                        

Ons hou onsself die dag handig by die kollege.  Ons kuier met die twee Mulder-egpare.

Shy agter sy lessenaar by BBTC.

Elreza en Barbara in in hul element.

Sport-dag by die kollege

Woensdag, 7 Augustus 2013                        BBTC                         Na Pretoria   

Ons ry met ons bakkie terug na Pretoria.  Toe ons die middag die stad inry, gaan ons by die ambassade aan maar die visums is nog nie daar nie.  Hulle onderneem om ons te skakel wanneer dit aankom.

Donderdag, 8 Augustus 2013                       Pretoria                     

Ons ry die middag weer na die ambassade.  Ons spandeer daar tyd vanaf 14:00 tot 15:45.

Ons visums het nog nie gekom nie.  Die amptenaar agter die koeëlvaste glas onderneem om ons te bel as dit die volgende dag kom.  Die volgende dag is ’n vakansiedag in Suid-Afrika (Vrouedag), en ons hoop vir ’n telefoonoproep is maar laag.

Ons verduidelik dat die vertraging ons program beïnvloed en dat ons spesiaal hiervoor na Pretoria sal moet terug ry, maar hulle voel min hieroor.

Vrydag, 9 Augustus 2013                 Pretoria                     

Ons spandeer die eerste deel van die dag saam met Fanus en Jacoline tuis.  Ek en Fanus werk aan die laaitjie in die badkamer onder die spieëlkas.  Ons wag tevergeefs dat die telefoon vanaf die ambassade moet lui.

Die aand ry ons saam na die Asbos-teater in Lynnwoodweg waar Esperance ’n konsert aanbied:   “Winternag”.

Esperance sing in die Asbos-teater

Ons is heel verras met die mense wat teenwoordig is.  Die is ’n groot deel van ons familie en vriende in Pretoria:             My Broer, Johann en sy vriendin, Amanda, en sy dogter, Lillah,   sy seun, Norman.    Ons vriende:            Wim en Gerda de Beer,  Morné en Nicolene Pretorius,  George en Werda Peach,  en Piet en Anna Conradie.

Deel van die gehoor in die Asbos-teater

Jacoline is die fotograaf

Esperance in haar optrede in die Asbos-teater

Esperance in haar optrede in die Asbos-teater

Esperance in haar optrede in die Asbos-teater

Esperance in haar optrede in die Asbos-teater

Ons is weereens baie verras en ingenome oor ons oudste dogter, Esperance, wat so in ’n sangeres ontpop het.  Ons bly nederig-dankbaar teenoor die Here wat haar hierdie talente en ontwikkeling gegee het.

Saterdag, 10 Augustus 2013             Pretoria                     

Ek en Barbara besoek ons vriende, Hennie en Lizel Cronje in Midstreams, ’n nuwe dorpsontwikkeling suid van Centurion.

Fanus en Jacoline gaan koop vir hulle vyf nuwe stoele vir huis sitkamer.  Die middag werk en ek Fanus vêrder aan die laai in die badkamer.

Daarna kom Johannes en Esperance na ons oorgekom te kom rugby kyk.  Johannes het die vorige dag sy duim met ’n werksmes oopgesny en moes steke kry.  Nou kan hy nie golf speel nie.

Sondag, 11Augustus 2013                Pretoria          Na Rustenburg         

Ons laai al die so veel moontlik kamptoerusting uit die bakkie en ry teen 1300 na Rustenburg.

By Hartbeespoort ry ons by ons oud-kollega, Johan en Esta Joubert aan waar hulle as afgetredenes woon.  Esta het ongelukkig Alzheimer opgedoen en woon in ’n tehuis in Brits.  Sy is gelukkig vir die naweek tuis en ons kry haar ook te sien.

Barbara sê dit maak haar skoon moedeloos om boek te hou van wie ons almal al besoek het, en wat ons alles doen.  Daarom hou ons dagboek!

Ons arriveer net na 6:00 by Johannes en Charlotte in Rustenburg en is net te laat om hul seun, Johan en sy vrou, Sunieda en van die  kinders ook daar te sien te kry.  Hulle het pas terug na Pretoria toe vertrek.

Ons gaan stap ’n lekker vêr ent en kuier die aand lekker saam.

Maandag, 12 Augustus 2013                        Rustenburg               

Ná ontbyt neem ek en Johannes die bakkie na die Toyota-handelaar vir die 90 000 km-diens.  Dit is nie ’n groot diens nie en behoort gou klaar te wees.  Die bakkie se tenk is so leeg dat ek eers R1000-00 se diesel ingooi.  As ek geweet het hoe duur dit vorentoe gaan wees, het die eerder volgemaak.

Johannes neem my na ’n vrou in ’n woonstel wat hare sny en ek laat my hare kort sny vir die toer.

Ek kry ook ’n tak van Multi-choice en laat die DSTV kanselleer.

In die mall loop ons ’n vrou raak wat Johannes ken.  Toe hy my voorstel, ontdek ek dat die Verena is, die suster van ’n kleuter-boesem-maatjie van my, Emil Venter.  Ons het toe redelik lank daar staan en gesels.  Ek kry ook Emil se telefoonnommer:   079 968 2693.

Ons kom eers teen 12:30 tuis.  Charlotte kla dat dit altyd met Johannes so gaan as hy “gou” dorp toe gaan.

Toyota bel my om te sê dat daar ’n paar foute aan die bakkie opgespoor is.  Die waterpomp moet vervang word, die injektors is foutief en daar is ’n olielek aan die tappet-cover wat herstel  moet word.  Die kwotasie vir die werk is net duskant die R8 000-00 !

Ek het gedink ons het ’n nuwe bakkie totdat die 90 000 km-diens gedoen word!

Jacoline besoek die Angolese ambassade in Pretoria namens ons om ons visums te kry, maar die het nog nie arriveer nie.

Die middag kry ons eers ’n slapie in.  Teen 16:45 gaan haal ek en Johannes weer die bakkie.

Ons gaan stap weer ’n lekker ent en geniet ’n aand saam.

Dinsdag, 13 Augustus 2013              Rustenburg    Na Pretoria               

Ek en Johannes gaan koop buisligte vir die kombuis en opwaskamer.  Ons installeer dit vir Charlotte.

Ons ry terug na Pretoria en arriveer aar net na 16:00.  Jacoline het nie kans gehad om weer die Angolese ambassade te bel nie.  Ons moet dus nog ’n dag oorstaan. 

Sy moet die aand 18:00 na Malawi vertrek en het haar hande vol.  Sy moet in Kenia gaan draai en moet vir 6 ure lank die nag moet oorstaan in die lughawe-gebou van Nairobi wat kort tevore in ’n brand verwoes is.  Die verbrande lughawe…!

Woensdag, 14 Augustus 2013                      Pretoria                     

Ek werk weer aan laai in die badkamer en skaaf ’n balkie daarvoor.

Ons besoek Pep en Sarita Scholtz.

Om 14:00 is ons by die Angolese ambassade en kry uiteindelik ons paspoorte en visums.  Ek is oorgehaal om vir hulle te sê wat ek van hulle diens dink, maar my vrou hou my in toom en bedank hulle vriendelik vir hul goeie diens en hul geduld met ons!  Ek slaan amper bolmakiesie maar stap ter wille van vrede woordeloos daar uit.

Tuis pak ons weer ons kamptoerusting in die bakkie en  monteer ook die twee spaarwiele op die dak.

Fanus werk tot laataand om Track for Africa weer op die GPS te laai.  Hy werk tot 23:00 daaraan.

Ons gereed om die volgende dag op ons toer verder te vertrek.